Ik ben opgegroeid met de reisverhalen van mijn ouders. Mijn vader is in zijn studententijd lang in Zuidoost-Azië geweest. Laatst vertelde hij nog over hoe, bij elke nieuwe plek waar hij kwam, de eerste stop het postkantoor was. Om te kijken of er een nieuwe brief van zijn ouders, mijn opa en oma, lag en er zelf een te sturen.
Nu, ongeveer 30 jaar later, is het mijn tijd om de wereld rond te reizen. Hoewel ik nog altijd een geromantiseerd idee heb over het krijgen en versturen van brieven, hou ik van media omdat zij reizen zo veel makkelijker maken. Zo ben ik bijvoorbeeld de afgelopen jaren nooit in hetzelfde land als mijn vader tijdens zijn verjaardag. Dit jaar belde ik vanuit een bloedhete, zonovergoten, Palestijnse stad naar mijn pa. Die samen met mijn moeder op dat moment in Ierland in de kou en de regen aan het wandelen was. Het jaar daarvoor zat ik in New York, daarvoor in Parijs en komend jaar ben ik hoogstwaarschijnlijk ook niet in Nederland. (Al stuur ik ook altijd per post een cadeautje, deze komen natuurlijk nooit op de juiste dag aan.)
Dankzij media lijk ik een iets betere dochter. Maar bovenal is het fijn de bekende stemmen van ouders te horen, mijn broertje foto’s te sturen en mijn familie via facebook te updaten waar ik ook ben in de wereld.
Why I Heart My Media 